- üşmek
- üşmek, üşüşmek, toplanmak; delgiç ile delmek, I, 166
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
üşmek — e, er, hlk. Üşüşmek Herkes başıma üştü. Ekmeğe karınca üştü … Çağatay Osmanlı Sözlük
üsmek — büyümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
üşme — is. Üşmek işi veya durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
üşürmek — i, e Üşmek işini yaptırmak, saldırtmak Köpekleri onun üstüne üşürdü … Çağatay Osmanlı Sözlük
üşüşmek — e Her yandan çokça bir araya gelmek, toplanmak, birikmek, üşmek Bu centilmen sporcuyu tebrik için Fenerliler üşüştüler. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük